Yannick Geens
Een lezersjury heeft voor mij 2 belangrijke voorwaarden. 1. LEZER: aka boekenverslinder, literaire gourmet, letterensmaakmaker of iets dergelijks. 2. JURY: wikken en wegen, twijfelen, nog eens wikken en wegen en tot slot besluiten/oordelen. Maar eerst nadenken natuurlijk, en iets voelen, als het meezit toch erg graag. Ik verslind en ik beraad, kan vergelijken en kan me onbevangen laten verwonderen. Lezen en jureren. Keuren, verdedigen (of verweren?) en laten prikkelen. Maar vooral altijd: met een warm hart. En, al zeg ik het zelf, een unieke passie.
-
Reactie op "Hoogmoed" van Richard Hemker:Zoals de achterflap al belooft, vind je in 'Hoogmoed' een groot taalvirtuoos terug. Stilistisch vernuft en filosofische bespiegeling van enerzijds de middeleeuwse Pico en anderzijds het leven van hoofdpersonage Chris Seutorius, vormen de elementaire bestanddelen van deze roman. Het duurt even voor 'Hoogmoed' je op en top kan begeesteren. Hemker is zuinig met het punt en met eenvoudige woorden al evenzeer... Hoe dan ook is 'Hoogmoed' de moeite waard. Maar naar mijn bescheiden mening misschien wat té complex om als lezersjury aan andere lezers aan te bevelen. Hemkers bespiegelingen over de daimon heb ik bijv. niet altijd kunnen vatten...Bekijk in detailBekijk alle reacties
- beantwoorden
-
Reactie op "Rivieren" van Martin Michael Driessen:Grote bewondering voor de echo's tussen de verhalen onderling, zin voor detail, ingetogen kracht...Bekijk in detailBekijk alle reacties
- beantwoorden
-
Reactie op "Rivieren" van Martin Michael Driessen:In drie korte verhalen heeft Martin Michael Driessen werkelijk alles uit de kast gehaald. "Rivieren" staat te kolken van stilistisch vernuft, goede plot en charme. De drie kortverhalen zijn elk op een compleet eigen (en andere!) manier prachtig in hun eigenheid, maar winnen nog aan kracht wanneer je ze zoals Driessen combineert. De auteur is grappig, intelligent en innemend. Uit alles aan "Rivieren" spreekt een grote beheersing en vernuft. De kortverhalen zetten aan tot nadenken, suggereren, prikkelen... Driessen heeft voor mij een bijzonder grote kwaliteit op een klein aantal pagina's afgeleverd.Bekijk in detailBekijk alle reacties
- beantwoorden
-
Reactie op "Oksana" van Donald Niedekker:Eerder dan zich erin te schikken, lijkt het mij alsof ze het grootste deel ervan verdrongen heeft. Net als bij haar nieuwe vrijheid, vervangt ze haar trieste lot door een personage: de choreografe van Oksana, het ballet.Bekijk in detailBekijk alle reacties
- beantwoorden
-
Reactie op "Oksana" van Donald Niedekker:'Oksana' is werkelijk een ballet. In korte stukjes past de hele choreografie van dit boek in elkaar. Stilistisch een zeer verfijnd boek, dat het thema extra kracht bijzet. Lena's lotgevallen zijn waardig en intrigerend beschreven. De grootste waarde lag er voor mij net in mee te gaan in haar herinneringen, heen-en-weergeflits, herinneringen...Bekijk in detailBekijk alle reacties
- beantwoorden
-
Reactie op "Het smelt" van Lize Spit:Om er dan maar meteen twee knuppels van te maken. In de helft van het boek aangekomen, vraag ik me toch voortdurend af of ik tot nog toe al iets functioneels gelezen heb. Spit beschrijft véél, maar volgens mij niet allemaal van even véél belang. De afwisselende verhaalniveaus werken niet altijd even goed en soms lijkt het alsof een extra hoofdstuk uit de contemporaine verhaallijn er maar is bijgeflanst 'voor de goede orde'. Voor mij mag het best wat minder houterig. Of de taal zo mooi is, durf ik te betwijfelen. Hier en daar een knappe observatie en een mooie wending, maar of die de rest van de tekst kunnen dragen... Wellicht valt het ook wat in het niets in de grote woordenmassa die het boek is. 'Het smelt' voelt voor mij erg episodisch aan, als een aaneenrijging van losse flodders. De details van 'kneuterig Vlaanderen' zijn hier voor mij dan ook helemaal niet functioneel. (Daar onderscheidt Spit zich volgens mij van de grote klassiekers.) Het leidt me integendeel meer af en me echt volledig in het boek verliezen heb ik alsnog niet meegemaakt. Veel stukken zijn naar mijn mening overbodig en daar durf ik me al eens aan te frustreren. Óf er komt nog een razend goede ontknoping aan, die alles waar ik me tot nu toe aan ergerde in een nieuw licht zet. Óf er komen nog 200 pagina's extra die me het gevoel geven dat ik aan het 'doorbijten' ben voor... niets. Geduld is een deugd en ik wil zeker niet te snel oordelen, maar wat de eerste helft van 'Het smelt' betreft, lijkt het mij niet veel soeps.Bekijk in detailBekijk alle reacties
- beantwoorden